Rola właściciela w żywieniu zwierzęcia

Wszyscy chcemy aby nasi domowi ulubieńcy dobrze się czuli, byli pełni energii i wigoru. By nie chorowali i żyli jak najdłużej. Jako wieloletni właściciele królików oraz licznych gatunków gryzoni w pełni podzielamy te życzenia i w naszej pracy zawodowej staramy się je realizować na każdym kroku.
Nie jest tajemnicą, że odpowiednie żywienie, na wszystkich etapach rozwoju organizmu gwarantuje mu prawidłowe funkcjonowanie zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej. Bo jak głosi przysłowie – „w zdrowym ciele, zdrowy duch”. W warunkach domowego chowu nasi podopieczni są w pełni uzależnieni od tego, co dostaną od swoich Właścicieli. Nie zdobywają pokarmu samodzielnie, wobec czego nie mogą instynktownie dobierać potrzebnych dla siebie składników. Naszą zatem rolą jest, aby oferowane zwierzęciu pożywienie zawierało wszystkie niezbędne wartości odżywcze oraz co ważne, w odpowiednich dla każdego gatunku proporcjach.
Fizjologia układu pokarmowego
Jama ustna
Żołądek i jelita cienkie
Jelita grube
PODSUMOWANIE:
– zęby królików, świnek i szynszyli rosną przez całe życie
– w trakcie jedzenia roślinnego pokarmu zęby ulegają ścieraniu
– zwierzę nie trawi roślinnego pokarmu, robi to za nie flora bakteryjna jelit grubych
– dzięki koprofagii zwierzę pozyskuje niezbędne do życia składniki odżywcze
Związki odżywcze

Włókno
Cukry/ Sacharydy
Białka/ Proteiny
Tłuszcze/ Lipidy
Witaminy
Witamina A (Retinol): związek ten ma duże znaczenie dla prawidłowego rozwoju komórek nabłonkowych skóry i błon śluzowych, odpowiedzi immunologicznej i widzenia w słabym świetle. Niedobór objawia się na początku chorobami oczu, następnie pojawia się obniżenie odporności i skłonność do infekcji (zwłaszcza stany zapalne jelit) oraz trudności w rozrodzie. Dobrym źródłem retinolu są świeże zielonki i trawa.
Witamina D (cholekalcyferol): bierze ona udział w przemianie wapna oraz fosforu w organizmie zwierzęcia. Warunkuje prawidłową mineralizację tkanki kostnej (w tym zębów). Bez promieni UV pochodzących ze światła słonecznego witamina D nie może być aktywowana, a co za tym idzie spełniać swoich funkcji w organizmie. Z powodu niedoborów witaminy D cierpią głównie zwierzęta trzymane w zamkniętych pomieszczeniach bez dostępu do światła słonecznego. Pierwsze objawy niedostatku dotykają zwykle stale rosnących zębów i są przyczyną wielu schorzeń stomatologicznych. W cholekalcyferol bogate są suszone na słońcu zioła, trawy oraz liście.
Witamina E (tokoferol): jest naturalnym antyoksydantem. Razem z selenem (Se) pomaga oczyszczać organizm z wolnych rodników działających uszkadzająco na komórki. Bogatym źródłem tokoferolu są świeże zielonki (zwłaszcza młoda trawa), zboża , orzechy, migdały, bataty, rośliny oleiste (słonecznik) oraz liście drzew. Suszenie powoduje duże straty.
Witamina K: stanowi jeden z czynników krzepnięcia. U zwierząt bardzo rzadko pojawiają się jej niedobory. Wyjątek stanowi spożycie trutki na szczury, która dezaktywuje witaminę K. Witamina ta jest produkowana przez mikroflorę bakteryjną jelit, występuje także w roślinach.
Witamina C (kwas askorbinowy): większość zwierząt jest w stanie wyprodukować tę witaminę z glukozy. Wyjątkiem są świnki morskie, ponieważ nie posiadają enzymów wątrobowych zdolnych do jej syntezy (podobnie jest u człowieka i innych naczelnych). Kwas askorbinowy bierze udział w produkcji kolagenu, czyli białka powszechnie występującego w organizmie. Kolagen z kolei jest podstawowym budulcem tkanki łącznej. Włókna kolagenowe odpowiadają za wytrzymałość skóry, ścięgien i więzadeł. Stanowią rusztowanie dla komórek mięśni, wątroby, serca oraz wszystkich narządów i tkanek organizmu. Niedobór witaminy C najszybciej u świnek odbija się na zdrowiu stawów kolanowych, zębów oraz kapilarnych naczyń krwionośnych. Witamina C jest niestabilna i łatwo ulega rozpadowi pod wpływem tlenu atmosferycznego (worek z karmą po otwarciu) czy promieni słońca (w wodzie w poidełku), dlatego zaleca się jej suplementację nawet u zdrowych świnek morskich. Do roślin bogatych w witaminę C zalicza się: paprykę (odmiany zielona, czerwona, żółta), pietruszkę, jarmuż, brokuły, truskawki, kiwi, czarną porzeczkę, pomidory, żurawinę i inne.
Wapń i fosfor
PODSUMOWANIE:
– źródłem włókna pokarmowego są trawy oraz zioła – suszone i świeże, części zielone i zdrewniałe roślin
– rozkład włókna odbywa się przy udziale flory bakteryjnej
– włókno jest substratem do produkcji wielu ważnych dla zwierzęcia związków jak aminokwasy, lotne kwasy tłuszczowe, witamin
– źródłem aminokwasów egzogennych jest młoda trawa, kiełki oraz pędy
– nadmiar cukrów i tłuszczy w diecie prowadzi do otyłości. Podawanie bogatych w nie smakołyków nie jest wskazane
– nadmiar cukrów i/lub białek w diecie może prowadzić do enterotoksemii
– witamina D powstaje w skórze w kontakcie z promieniami UV. Istotne jest zapewnienie zwierzęciu dostępu do światła słonecznego
– niedobór witaminy D i/lub wapna w diecie prowadzi do poważnych schorzeń stomatologicznych
– świnki morskie nie potrafią syntetyzować witaminy C
– witamina C jest nietrwała w środowisku i powinna być suplementowana nawet u zdrowych świnek
Jak karmić żeby zwierzę było zdrowe
piramida żywieniowa

Siano i/ lub trawa
Zielonki i zioła
Warzywa
Owoce suszone i świeże, orzechy
Granulaty i karmy ekstrudowane
Świeża woda
PODSUMOWANIE:
– siano i trawa to główne źródło włókna pokarmowego i powinny być podstawą diety
– domowy roślinożerca powinien dostawać dziennie 3 rodzaje różnych pokarmów zielonych
– warzywa najlepiej podawać w postaci wieloskładnikowych sałatek
– coraz powszechniejsza staje się opinia o zbędności karm komercyjnych w diecie domowych królików i gryzoni
– iość karmy (granulatu bądź karmy ekstrudowanej) podawana dobowo zwierzęciu nie powinna przekroczyć 3% jego masy ciała
– świeża woda musi być stale dostępna
– najważniejsza jest różnorodność
Zagrożenia związane z dietą

Otyłość
Nowości w diecie
Chemikalia
Zanieczyszczenia biologiczne
Mykotoksyny
Przysmaki z lodówki
Kwas szczawiowy
PODSUMOWANIE:
– otyłości sprzyja podawanie przysmaków i przekąsek, ale także nadmiar treściwej karmy
– otyłość to problem nie tylko zwierzęcia, ale także i Właściciela, a walka z nią jest żmudna i ciężka często dla obu stron
– nowe pokarmy należy wprowadzać stopniowo
– trzeba uważać na to gdzie i kiedy zbiera się zioła i warzywa
– mycie pokarmów nie usuwa zanieczyszczeń chemicznych, ale biologiczne owszem
– należy unikać pokarmów zbożowych przechowywanych w kartonowych opakowaniach i wilgotnym środowisku
– pokarm dla zwierzęcia po wyjęciu z lodówki powinien być ogrzany do temperatury pokojowej
– nie zaleca się podawania długiego i ciągłego oraz jednorazowo w dużych ilościach pokarmów bogatych w szczawiany